شما هم گاهی از بزرگ تر ها شنیده باشید که به جوش های یک سن خاص می گویند جوش غرور جوانی در این جا در مورد جوش غرور جوانی چیست توضیحات در این مورد با ما باشید .
آکنه یا جوش غرورجوانی بیماری مزمنی است که درآن غدد سباسه یا همان غدد چربی دچارالتهاب می شوند . دراین بیماری عوامل مختلفی نقش داشته وبه همین علت هم درمان آن خیلی کامل وهمیشگی نیست اما می توان با درمان مناسب این جوشها را ازحالت جاگذاروشدید به حالت خفیف درآورد وکاری کرد که بهبودی جوشها نیزسریعترگردد. اگرجوشهای شما التهابی وشدید باشد می توان ازداروهای آنتی بیوتیک خوراکی استفاده نمود که رایج ترین آنها عبارت است ازتتراسیکلین ، اریترومایسین ، آزیترومایسین ، مینوسیکلین ، کوتریموکسازول و… درصورتی که جوشها خیلی التهاب نداشته وبیشتربصورت سرسفید ویا سرسیاه باشد می توان ازداروهایی موضعی نظیرترتینویین ، آداپالن ، آزلاییک اسید و… استفاده نمود . درصورتی که جوشها التهابی وبا شدت کم باشد نیزمی توان ازداروهایی موضعی مانند آنتی بیوتیکهای موضعی مانند اریترومایسین یا کلیندامایسین موضعی ، بنزوییل پراکساید وداروهای مشابه آنها استفاده نمود . اگرآکنه خیلی شدید و یا خیلی جاگذار باشد می توان ازداروی ایزوترتینویین استفاده نمود که بصورت خوراکی بوده ومدت چندین ماه باید مصرف شود تا بهبودی نسبتاً کاملی حاصل گردد . این دارورا باید تحت نظرمتخصص پوست استفاده نمود تابتوان ازعوارض احتمالی مصرف آن جلوگیری نمود . درحال حاضردارویی جهت بیماری آکنه قویتروموثرترازهمین داروی گفته شده وجود ندارد اما مصرف این دارونیازبه رعایت نکاتی دارد که پزشک دراولین جلسه تجویزاین داروآنها را متذکرخواهد شد.
بیماری آکنه درحقیقت التهاب مزمن غدد چربی می باشد که ازسنین نوجوانی آغاز می شود شروع آن به شکل ضایعات همرنگ پوست ، برجسته وسرسیاه یا سرسفید می باشد که این ها می تواند تبدیل به ضایعات التهابی برجسته قرمز یا چرکی شود وحتی کیستهای بزرگ چرکی هم ایجاد گردد . مهمترین نکته این بیماری شایع به جا گذاشتن فرورفتگیها و برجستگیهایی برروی پوست فرد مبتلا پس از بهبودی ضایعات می باشد . به همین علت درمان این بیماری لازم وضروری است تا از بدشکلیهای بعدی جلوگیری بعمل آید . محل ضایعات آکنه ای بیشتر در صورت و گاهی درتنه می باشد . شدت بیماری ازانواع بسیار خفیف که نیازی به درمان ندارد تا انواع بسیار شدید متفاوت است . در موارد شدید بیماری می توان شدت بیماری را با درمان به موقع کم نمود وازجا گذاشتن ضایعات نیز پیشگیری نمود . در ایجاد این بیماری چندین عامل نقش دارند . غدد چربی فعال که درزمان بلوغ فعال می شوند ، انسداد مجرای خروجی چربی ، وجود باکتری خاصی که برروی چربی عمل کرده ودر ایجاد التهاب نقش ایفا می کند همه وهمه دست به دست هم داده تا بیماری آکنه ایجاد شود وتداوم یابد . البته برخی موارد آکنه علت مشخص خارج از بدن دارند مثلا” آکنه دارویی بعلت داروهای استروییدی یا آکنه بعلت فشارروی پوست ، صابونها ، گرما ورطوبت ، مواد آرایشی چرب که می توان با رفع آن علت دربهبودی بیماری موثر بود . اما اکثر موارد بیماری علت خارجی نداشته وتنها می توان با پرهیز ازعوامل تشدید کننده تا حدی از شعله ور شدن بیماری جلوگیری کرد . در مورد تغذیه نیز باید گفت که برخلاف نظر اکثر افراد آکنه بعلت برخی غذاها ایجاد نمی شود بلکه تنها در عده ای از افراد برخی غذاها که خود فرد به تجربه دریافته است می توانند بیماری را تشدید کنند . پس پرهیز غذایی شدید در آکنه بی مورد بوده وتنها باید ازخوردن غذاهایی خودداری نمود که خود احتمال می دهیم بیماری را تشدید می کند .
درمان بیماری آکنه بسته به شدت آن باید متفاوت باشد . درموارد خفیف از داروهای موضعی مثل آنتی بیوتیکهای موضعی ویا ترتینویین ویا بنزوییل پراکساید می توان استفاده نمود و درموارد متوسط از آنتی بیوتیکهای خوراکی مختلف مثل تتراسیکلین ، داکسی سیکلین ، اریترومایسین می توان بهره برد ودر موارد شدید بهتراست از داروی ایزوترتینویین استفاده شود . درمان آکنه باید تحت نظر متخصص پوست انجام شود وهمکاری بیمار وپزشک در درمان این بیماری مانند بسیاری از بیماریهای مزمن دیگر کلید حل مشکل بیمار است .
کاربران عزیز جوش ها را دست کاری نکنید تا اثر و رد آن بر روی پوست نماند .