گوجه یا گوجه سبز نام درختی است از تیره‌ی گل سرخیان که میوه‌ی آن کوچک و آبدار، دارای پوست نازک به رنگ سبز یا سرخ و یک هسته‌ی سخت است آلوچه نوع کوچکتر گوجه سبز و ترش تر از آن است. بر پایهٔ نوشته‌های قدیمی، نژاد این گیاه قدمت ۲۰۰۰ ساله دارد و چینی‌ها اولین کسانی بودند که به کشت آن اقدام کردند (نیازمند منبع). گفته می‌شود که این گیاه از طریق سوریه یا ایران به یونان آورده شده‌است.در ادامه مطلب زیر با خواص این میوه آشنا شوید.
فصل بهار با نوبرانه‌های گوجه سبز همراه است، گرچه قیمت آن گران است اما متخصصان تغذیه بر این عقیده‌اند که گوجه سبز افزون بر طعم خوشمزه، ارزش غذایی هم دارد. گوجه‌سبز به صورت تازه و پخته درخورش‌ها مصرف می‌شود.
این میوه غنی از ویتامین C، اسید‌مالیک و اسید سیتریک است، اما توجه داشته باشید مصرف زیاده از حد گوجه سبز باعث نفخ معده می‌شود.
ارزش غذایی ۱۰۰ گرم گوجه سبز:
کربوهیدرات ۸.۵۱ گرم، چربی ۲.۸۴ گرم، پروتئین ۱.۶ گرم، فیبر خام ۰.۵ درصد.
با مصرف ۱۰۰گرم گوجه سبز، ۵ درصد ویتامین آ، ۲.۱ درصد ویتامین ب ۱ (تیامین)، ۱.۹ درصد ویتامین ب ۲(ریبوفلاوین)، ۲.۸ درصد نیاسین، ۱۳ درصد ویتامین ث، ۵.۱ درصد کلسیم، ۲.۲ درصدفسفر، ۵ درصدآهن و ۳.۶ درصد پتاسیم مورد نیاز در روز تامین می‌شود.
برخی گیاه شناسان معتقدند مصرف گوجه‌سبز برای بهبود طعم دهان مفید است. از خواص دیگر این میوه، خاصیت مسهلی آن است که بخوبی شناخته شده است. همچنین اثرات منحصر به فرد آن شامل کاهش فشارخون و چربی خون، حذف رسوبات از خون و تنظیم عملکرد معده‌ای – روده‌ای است.
گوجه سبز باعث تعادل اسید و باز در جریان خون می‌شود، از این رو می‌تواند در درمان حالت اسیدی خون مفید باشد. این میوه اثرات قابل‌توجهی در جلوگیری از بیماری‌هایی مانند چربی خون بالا، پیری سلول وسرطان دارد. اسید بنزوئیک، ترکیبی است که خاصیت ضد میکروبی دارد. این ماده به طور طبیعی در گوجه سبز وجود دارد.
همچنین، بعضی از تحقیقات بیانگر خاصیت ضدقارچی و ضدباکتریایی این میوه هستند. مطالعات نشان می‌دهد که این میوه می‌تواند در درمان تومورها موثر باشد. همچنین به‌دلیل وجود اسید اسکوربیک (ویتامین ث)، برای افراد مبتلا به نقرس توصیه می‌شود.