واکنش التهابی یا حساسیتی؟
درماتیت های ((Dermatitis) به معنی التهاب پوست می‌باشد) حساسیتی و التهاب ها با هم تفاوت دارند. نکتۀ مهمی وجود دارد و آن اینکه این دو دلایل یکسانی ندارند.
حساسیت به علت برخورد یک مولکول با “آلرژن” به وجود می‌آید.
التهاب به خاطر استفاده از یک محصول نامتناسب با نوع پوست ایجاد می‌شود.
– التهاب، فوری یا پس از چند بار استعمال محصول به وجود می‌آید در حالی که حساسیت با تأخیر ظاهر می‌شود.
– در موارد التهاب، واکنش فقط محدود به ناحیه ای است که با محصول در تماس بوده است اما حساسیت در اغلب موارد به تمام نواحی گسترش می‌یابد.
– علائم حساسیت شدیدتر هستند، علائمی مانند سرخی، ورم، ترک و خارش شدید. التهاب باعث سوزش، کشش، سرخی و ترک می‌شود، اما یا خارش ندارد یا خارش کمی دارد. التهاب همراه با خارش، سریع درمان می‌شود. در عوض، آلرژی ها کند بهبود می‌یابند و عود هم می‌کنند.
– اکثر محصولاتی که باعث التهاب می‌شوند عبارتند از صابون ها، شامپوها، دئودرانت ها، محصولات موبر، ادکلن های مخصوص آرایش، محصولات ضد پیری همراه با AHA و یا ویتامین A. آلرژی ها غالباً بر اثر استعمال عطرها، ادکلن های مخصوص آرایش و محصولات مراقبتی معطر ظاهر می‌شوند. بعد از آنها می‌توان از نگه دارنده ها، مواد جاذب، رنگ موها، لاک ناخن، محصولات مخصوص ناخن و ضد آفتاب ها نام برد.
اصلی ترین محصولات که باعث واکنش حساسیتی پوست می‌شوند:
عطرها
بیش از ۲۶ مولکول از میان عطرها به عنوان آلرژی زا شناخته شده اند.
مواد نگه دارنده
این مواد به خاطر خاصیت ضد میکروبی و ضد قارچی شان مورد استفاده قرار می‌گیرند، مانند: کاتن CG، اُکسیل K400، پارابن، فرمالدئید، کاترنیوم ۱۵، ایمیدازولیدینیل اوره…
مواد جاذب
لانولین، آمرکول ۱۰۱، پروپیلن گلیکول، کوکامیدو پروپیلن، رنگ موهای حاوی پارافنیلن دیامین و… از جمله مواد جاذبی هستند که حساسیت پوستی را با خود به دنبال دارند.
رِزین لاک ها و برق ناخن ها
مادۀ پاراتولوئن سولفنامید در این گروه قرار دارد.
و در نهایت ضد آفتاب ها
تشخیص درماتیت
برای مشاهدۀ نواحی مبتلا و مورد بررسی، این موارد دارای اهمیت هستند: نوع محصولات استفاده شده، دفعات استفاده، ناحیۀ استعمال و… . برای مثال:
در موارد اگزمای روی پلک ها، اولین متهم مواد آرایشی است، مانندکرم های روزانه، سرمه ها، لا ک ناخن، عطرها و رنگ مو.
در موارد اگزمای لب ها، اغلب روغنی به نام پرو که در رژ لب ها وجود دارد، متهم اصلی است.
برای تشخیص نوع آلرژی تست های مختلفی انجام می‌گیرد، از جمله:
تست پچ (وصله)
استعمال محصولات گوناگون (عطرها، مواد خوش بو، ضد عفونی کننده ها، مواد نگه دارنده و…) که بیمار برخی از آنها را استفاده کرده است.
تست باز
محصولات خشن تر (ریمل، خمیر دندان، کف موبر و…) که به تنهایی یا به همراه یک رقیق کننده بر روی بازو مالیده می‌شوند.
تست استعمال مکرر
محصول مشکوک به ایجاد حساسیت صبح و شب طی ۲ تا ۳ روز از هفته مورد استفاده قرار می‌گیرند، همیشه یک مکان خاص، یعنی آرنج یا مچ دست باید مورد تست قرار گیرد.
مصرف محصولات آرایشی آن قدر زیاد و عادی شده که صرف نظر کردن از آنها، دشوار به نظر می‌رسد. با این حال، باید آگاه بود، نباید محصولات را خیلی تغییر داد و نسبت به هر واکنش پوست توجه داشت. افرادی که حساس تر هستند باید محصولاتی را انتخاب کنند که مواد آلرژی زا و التهاب آور کمتری داشته باشد.
